W drugiej części artykułu chciałabym przybliżyć Wam informacje na temat zwyczajów świątecznych i spożywanych potraw w okresie Wielkiej Nocy w różnych krajach. Jak wyglądają zwyczaje w innych krajach? Czym różnią się od naszych? Oto, co przygotowałam …
AUSTRIA – od Wielkiego Czwartku do Niedzieli po wsiach i miasteczkach chodzą chłopcy, hałasując drewnianymi grzechotkami. To symbol dzwonów, które zgodnie z tradycją poleciały do Rzymu, by wrócić dopiero w pierwsze dzień świat. Kiedy dzwony już powrócą, młodsze dzieci zaczynają szukanie wielkanocnych koszyczków ze słodkościami. W miastach i na wsiach rozstawiają się wielkanocne jarmarki.
BUŁGARIA – po mszy świętej o północy w nocy z soboty na niedzielę, skorupkę jajka pomalowaną na czerwono, rozbija się o mur kościoła. Ten, kogo jajko przetrwa bez stłuczki stukanie z innymi jajkami, zapewni sobie powodzenie na cały rok.
FILIPINY – w Wielki Piątek odbywa się słynna na całym świecie procesja, podczas której ochotnicy biczują się, a niektórzy na koniec są przybijani do krzyża.
HISZPANIA – Wielkanoc obchodzona jest tu bardzo uroczyście i z wielkim przepychem. W Wielkim Tygodniu przez ulice miast i wsi przechodzą liczne procesje. W Niedzielę Wielkanocną organizowane są przedstawienia i pokazy tańca.
LIBAN – dzieci stukając się jajkami, walczą o to, które z nich będzie miało szczęście aż do następnych świat. Wypieka się też semoliny, czyli małe ciasteczka wypełnione farszem z daktyli lub orzeszków pistacjowych.
NIEMCY – głównym symbolem świąt jest zajączek. W domach i ogródkach, czekoladowych zajączków i jajek szukają najmłodsi członkowie rodziny. Kolorowymi jajkami obwiesza się młode gałązki z zielonymi listkami. W Wielki Czwartek, zwany tu Zielonym Czwartkiem jajka maluje się na zielono.
SZWECJA – w ostatnie dni Wielkiego Tygodnia dziewczęta i chłopcy przebierają się za wiedźmy i składają wizyty sąsiadom. Rozdają specjalnie dekorowane na tę okazję kartki, laurki i listy wielkanocne. W zamian dostają słodycze.
FRANCJA – Święta wielkanocne we Francji nie cieszą się aż taką popularnością jak Boże Narodzenie i są traktowane raczej jako krótkie wakacje. Nie ma zwyczaju święcenia koszyka, a czas ten rozpoznać można jedynie po pojawiających się w cukierniach różnego rodzaju czekoladowych jajach, zajączkach, dzwonach i barankach. Najważniejszą potrawą świąteczną jedzoną w niedzielę jest udziec jagnięcy. W niektórych regionach zachowały się tradycyjne potrawy, jak chociażby w Alazacji, gdzie piecze się specjalnie na tę okazję ciastka w formie baranka nazywane Lamola albo Osterlammele.
ROSJA – przez prawosławnych obchodzona jest Pascha. Dawniej w dniu Paschy podawało się pieczone jagnię, szynkę lub cielęcinę. Obecnie rodzaj potraw ma już mniejsze znaczenie, choć nadal nie przygotowuje się przy tym święcie dań z ryb. Ma być obficie i bogato. Wszystkie serwowane potrawy muszą kojarzyć się z urodzajem. Bardzo ważnym elementem tradycji jest barwienie jaj na kolor czerwony, który symbolizuje krew Chrystusa. Na stół wjeżdżają baby, wśród nich kulicz, czyli drożdżowe ciasto z rodzynkami, migdałami i kandyzowanymi owocami. Drugim deserem jest pascha utarta z białego sera, żółtek, masła i bakalii.
GRECJA – w sobotę całe rodziny barwią jajka na czerwono, żeby za chwilę dodać je do tradycyjnego wielkanocnego wypieku – świeżego chleba ozdobionego wcześniej przygotowanymi jajkami. Wcześniej, bo już we wtorek przyrządza się słodkie kuleczki – koulourakia, zaś w piątek spożywa się tradycyjną potrawę – zupę z pasty sezamowej i cebuli zaprawionej octem. Po północy z soboty na niedzielę (po mszy rezurekcyjnej) w greckich domach je się zupę z baraniny, w skład której wchodzą płuca, serce i wątroba „wielkanocnego baranka”. Podaje się również gotowane na twardo jajka (czerwone) i świąteczny chleb zwany tsoureki. Specjalnością niedzielnego obiadu jest baranina z rożna przygotowana z ryżem i warzywami.
WŁOCHY – bardzo wytwornie wygląda u nich obiad wielkanocny. Wszyscy wspólnie zasiadają do przystrojonego stołu, gdzie jako przystawka pojawiają się plasterki salami i jajka na twardo, zaś na pierwsze danie podaje się barani rosół z pierożkami cappelletti. Jest też sopressante, czyli świąteczna kiełbasa, baranina z rożna oraz drożdżowe ciasto (colomba) w kształcie gołębia, który symbolizuje dobrą nowinę.
AFRYKA – rodziny przygotowują pieczony ryż z wołowiną lub kurczakiem, który jedzą wszyscy – zarówno świętujący chrześcijanie jak i niewierzący.